สรุปความแตกต่างของคำว่า ลักทรัพย์ วิ่งราวทรัพย์ ชิงทรัพย์ ปล้นทรัพย์ ยักยอกทรัพย์ กรรโชกทรัพย์ ฉ้อโกงทรัพย์ ตามกฎหมายไทย

หลายคนอาจเคยได้ยินคำว่า "ลักทรัพย์", "วิ่งราว", "ชิงทรัพย์", "ปล้นทรัพย์" และ "ยักยอกทรัพย์" จากข่าวหรือสื่อสังคมออนไลน์ต่างๆ แต่รู้หรือไม่ว่าแต่ละคำมีความหมายและลักษณะความผิดตามกฎหมายที่แตกต่างกันไป ในบทความนี้เราจะพาไปทำความเข้าใจคำเหล่านี้ภายใต้กฎหมายอาญาไทย พร้อมยกตัวอย่างง่ายๆ ให้เห็นภาพชัดเจนขึ้น

สามารถอ่านข้อมูลเต็มได้ที่ Epsilon Legal >> https://www.aktivist.co.th/post/ความแตกต่างของคำว่า-ลักทรัพย์-วิ่งราวทรพย-ชิงทรัพย์-ปล้นทรัพย์-กรรโชกทรัพย์-ฉ้อโกงทรัพย์-และยักยอก

ประเภท	ความหมาย	โทษ	ใช้กำลัง / ขู่เข็ญ	ผู้กระทำ
ลักทรัพย์	แอบขโมย	จำคุกไม่เกิน 3 ปี หรือปรับไม่เกิน 60,000 บาท หรือทั้งจำทั้งปรับ	ไม่ใช้	คนเดียว
วิ่งราวทรัพย์	ฉกต่อหน้าต่อตา	จำคุกไม่เกิน 5 ปี หรือปรับไม่เกิน 100,000 บาท หรือทั้งจำทั้งปรับ	ไม่ใช้	คนเดียว
ชิงทรัพย์	ขู่เข็ญ/ใช้กำลัง	จำคุกตั้งแต่ 5 ปี ถึง 10 ปี และปรับตั้งแต่ 100,000 บาท ถึง 200,000 บาท	ใช้	คนเดียว
ปล้นทรัพย์	ชิงทรัพย์แบบหมู่	จำคุกตั้งแต่ 10 ปี ถึง 15 ปี และปรับตั้งแต่ 200,000 บาท ถึง 300,000 บาท	ใช้	2 คนขึ้นไป
ยักยอกทรัพย์	เอาของที่มีอยู่แล้วไปใช้โดยทุจริต	จำคุกไม่เกิน 3 ปี หรือปรับไม่เกิน 60,000 บาท หรือทั้งจำทั้งปรับ	ไม่ใช้	คนเดียว
กรรโชกทรัพย์	ข่มขู่ให้ผู้อื่นมอบของให้	จำคุกไม่เกิน 5 ปี หรือปรับไม่เกิน 100,000 บาท หรือทั้งจำทั้งปรับ	ใช้กำลัง ใช้วาจา	ตั้งแต่ 1 คนขึ้นไป
ฉ้อโกงทรัพย์	ตั้งใจหลอกให้ผู้อื่นมอบของให้	จำคุกไม่เกิน 3 ปี หรือปรับไม่เกิน 60,000 บาท หรือทั้งจำทั้งปรับ หากกระทำกับประชาชนจำนวนมาก อาจมีบทลงโทษสูงขึ้นตามมาตรา 343	ไม่ใช้	ตั้งแต่ 1 คนขึ้นไป

1. ลักทรัพย์ (มาตรา 334)

หมายถึง การเอาทรัพย์ของผู้อื่นไปโดยทุจริต โดยเจ้าของไม่ได้ยินยอม และไม่มีการใช้กำลังหรือขู่เข็ญ

ตัวอย่าง:ชายคนหนึ่งแอบย่องเข้าไปในบ้านของคนอื่นตอนกลางคืน แล้วขโมยโทรศัพท์มือถือไปโดยที่เจ้าของบ้านไม่รู้ตัว นี่คือลักทรัพย์

2. วิ่งราวทรัพย์ (มาตรา 336)

ความหมาย: การลักทรัพย์ที่กระทำโดยฉกฉวยเอาทรัพย์ไปต่อหน้าเจ้าของหรือผู้ครอบครองโดยไม่ใช้กำลังหรือขู่เข็ญ

 

ตัวอย่าง:หญิงสาวคนหนึ่งเดินเล่นอยู่ริมถนน แล้วมีคนขี่มอเตอร์ไซค์ผ่านมาแล้วคว้ากระเป๋าสะพายของเธอไปต่อหน้าต่อตา นี่คือการวิ่งราวทรัพย์

3. ชิงทรัพย์ (มาตรา 339)

ความหมาย: การลักทรัพย์ที่มีการใช้กำลังประทุษร้ายหรือขู่เข็ญว่าจะใช้กำลังในขณะกระทำความผิด

 

ตัวอย่าง:ชายคนหนึ่งขู่หญิงสาวด้วยมีดในซอยเปลี่ยว เพื่อให้เธอมอบกระเป๋าเงินให้ ถ้าหญิงสาวไม่ยอม เขาจะทำร้ายร่างกาย นี่คือการชิงทรัพย์

4. ปล้นทรัพย์ (มาตรา 340)

ความหมาย: การชิงทรัพย์ที่มีผู้กระทำความผิดตั้งแต่สองคนขึ้นไป และมีการใช้กำลังหรือข่มขู่ร่วมกัน

 

ตัวอย่าง:กลุ่มวัยรุ่น 3 คน วางแผนบุกเข้าร้านสะดวกซื้อตอนกลางคืน ใช้มีดขู่พนักงานให้เปิดลิ้นชักเก็บเงิน แล้วพากันหลบหนีไป นี่คือการปล้นทรัพย์

5. ยักยอกทรัพย์ (มาตรา 352)

ความหมาย: การเอาทรัพย์ที่ตนมีสิทธิครอบครองโดยชอบด้วยกฎหมายไปเป็นของตนเองหรือผู้อื่นโดยทุจริต

 

ตัวอย่าง:นาย ก ทำงานเป็นแคชเชียร์ร้านค้า และเก็บเงินจากลูกค้าได้ แต่ไม่ได้นำส่งให้กับร้าน กลับเอาไปใช้ส่วนตัว แบบนี้ถือว่าเป็นการยักยอกทรัพย์

6.ฉ้อโกงทรัพย์ (มาตรา 341)

ความหมาย: การหลอกลวงผู้อื่นด้วยข้อความเท็จ หรือปกปิดความจริงที่ควรบอก เพื่อให้ผู้อื่นหลงเชื่อและยินยอมมอบทรัพย์ให้ไปโดยสมัครใจ แต่มีเจตนาทุจริตตั้งแต่แรก

ตัวอย่าง:นาย ข อ้างกับคุณ ว่าเขาจะนำเงินไปลงทุนธุรกิจนำเข้าสินค้าต่างประเทศ และสัญญาว่าจะได้ผลตอบแทนสูงมากในเวลาอันสั้น ทั้งที่จริงแล้วไม่มีธุรกิจนั้นอยู่จริง และเขาตั้งใจจะนำเงินไปใช้ส่วนตัวทั้งหมด แบบนี้ถือว่าเป็น การฉ้อโกงทรัพย์

7. กรรโชกทรัพย์ (มาตรา 337)

ความหมาย: การข่มขู่หรือขู่เข็ญให้ผู้อื่นเกิดความกลัวว่าจะเกิดอันตรายต่อชีวิต ร่างกาย เสรีภาพ ชื่อเสียง หรือทรัพย์สิน จนยอมมอบทรัพย์ให้เอง โดยไม่ได้ใช้กำลังในขณะนั้น แต่เกิดจากความหวาดกลัว

ตัวอย่าง:

นาย ค รู้ว่าคุณ ง มีภาพลับส่วนตัว และขู่จะเผยแพร่ภาพนั้นลงโซเชียล ถ้าคุณ ง ไม่ยอมโอนเงินให้ภายใน 24 ชั่วโมง การกระทำนี้เป็นการ กรรโชกทรัพย์ เพราะใช้การขู่เพื่อให้ได้ทรัพย์ โดยไม่ได้ทำร้ายร่างกาย

แม้ว่าทั้ง 7 คำนี้จะเกี่ยวข้องกับ “ทรัพย์” ของผู้อื่นเหมือนกัน แต่กฎหมายได้แยกความผิดออกอย่างชัดเจนเพื่อให้เหมาะสมกับพฤติกรรมและความรุนแรงของการกระทำ การเข้าใจความหมายเหล่านี้ไม่เพียงแต่ทำให้เรารู้เท่าทัน แต่ยังช่วยให้เราปกป้องสิทธิ์ของตนเองและคนรอบข้างได้ดีขึ้น